سر هربرت ادوارد رید (به انگلیسی: Herbert Read)، (زاده ۴ دسامبر ۱۸۹۳ -درگذشته ۱۲ ژوئن ۱۹۶۸) یک مورخ تاریخ هنر، شاعر، منتقد ادبی و فیلسوف انگلیسی بود که به خاطر کتابهای فراوانی که در مورد هنر نوشته، از جمله کتابهای مؤثری در مورد نقش هنر در آموزش و نقد هنری شناخته شده‌است. رید از بنیان‌گذاران موسسه هنرهای معاصر بود. او یکی از اولین نویسندگان انگلیسی بود که به اگزیستانسیالیسم توجه کرد.
زندگی اولیه
رید که پسر یک کشاورز بود، در ماسکوتس[۱] نزدیک نانینگ تون حدود چهار مایلی جنوب کیربیمورساید در نورث رایدینگ آو یورکشایر به دنیا آمد. تحصیلاتش در دانشگاه لیدز به خاطر جنگ جهانی اول نیمه‌تمام ماند. در طی جنگ او با گرین هواردز در فرانسه خدمت کرد. او درجه‌های مختلفی را دریافت کرده و به مقام کاپیتانی رسید. در طی جنگ رید به همراه فرانک راتر مجله هنر و ادبیات را تأسیس کرد که یکی از اولین نشریات دوره‌ای بود که کار تی. اس. الیوت را منتشر کرد.[۱]
کارهای اولیه
اولین کتاب اشعار رید در سال ۱۹۱۵ با هزینه خودش منتشر شد. دومین مجموعه شعر او با نام «جنگجویان برهنه» که تجارب او از جنگ در سنگرهای جنگ جهانی اول بود در سال ۱۹۱۹ به چاپ رسید. کار او که نشانگر تأثیر مکتب شعر جدید و شاعران متافیزیکی[۲] است به صورت شعر سپید سروده شده بود. اشعار منتخبش در سال ۱۹۴۶ منتشر شد.[۳] به عنوان یک منتقد ادبی، رید بیشتر به کار شاعران رمانتیک انگلیسی می‌پرداخت (برای مثال، صدای واقعی احساس: مطالعاتی در شعر رمانتیک انگلیسی، ۱۹۵۳) اما ناظر نزدیک مکتب شعر جدید هم بود.[۴] او رمان «کودک نارس» را منتشر کرد. بین سال‌های ۱۹۲۲ تا ۱۹۳۹ با مجله کرایترین همکاری کرد و سال‌های زیادی به‌طور منظم منتقد هنری مجله لیسنر بود.
در سال ۱۹۳۶ در حالیکه ویلیام باتلر ییتس شاعران زیادی از نسل جنگ بزرگ را برای «کتاب شعر نوآکسفورد» انتخاب می‌کرد رید به‌طور پرسش‌برانگیزی با گزیدهٔ ۱۷ صفحه‌ای (تقریباً نیمی از کار اصلی) «پایان جنگ» او از دیگر همکارانش متمایز شد. (فابر و فابر، ۱۹۳۳).
رید به هنر نویسندگی هم علاقه داشت. او عمیقاً به سبک و ساختار توجه می‌کرد و نظراتش را در «سبک نثر انگلیسی»(۱۹۲۸)[۵] که اولین کتاب در این موضوع و فلسفهٔ خوب نوشتن بود خلاصه کرد. این کتاب به عنوان یکی از بهترین کتاب‌ها در موردچگونگی پایه‌های زبان انگلیسی و واستفاده از آن‌ها برای نوشتن انگلیسی ظریف و متمایز مورد توجه قرار گرفت.
منتقد هنری
رید بیشتر به خاطر منتقد هنری بودن شناخته شده بود (و شناخته شده باقی ماند). او قهرمان هنرمندان مدرن بریتانیایی مانند: پاول نش، بن نیکلسون، هنری مور و باربارا هپ‌ورث بود. او با گروه واحد هنرهای معاصر نش همراه شد. رید از سال ۱۹۳۱ تا ۱۹۳۳ در دانشگاه ادینبورگ استاد هنرهای زیبا و از ۱۹۳۳ تا ۱۹۳۸ سردبیر صفحه‌آرایی مجله برلینگتون بود.
در ایران
کتاب «معنی هنر» نوشته هربرت ادوارد رید، با ترجمه نجف دریابندری بارها در ایران به چاپ رسیده و از شهرت بسزایی برخوردار است.[۶]
