ناحیۀ فین، ییالقی برای شهر کاشان محسوب میشود و بهسبب نزدیکی به کوه و برخورداری از چشمۀ تاریخی فین،از وضعیت اقلیمی مناسبتری نسبت به شهر کاشان برخوردار است. این ناحیه دربردارندۀ باغهای پرشماری است.
هم اکنون بقایای باغی قدیمیتر از باغ فین در پاییندست آن قرار دارد که باغ کهنه نامیده میشود.
براساس پاره ای از مستندات تاریخی، باغ یادشده در زلزله ای كه در اواخر حکومت شاه تهماسب رخ داده، آسیب دیده است. درنتیجۀ این تخریب، باغ شاهی جدیدی در جایی نزدیکتر به مظهر چشمۀ فین ساخته شده است. به دلیل انتقال باغ به مکان کنونی آن، به نظر میرسد بعد از این تاریخ، باغ کهنه از اقبال کمتری بهره برده باشد؛ علاوه بر آن، مستندات
تاریخی در خصوص این باغ و محدودۀ مابین آن تا باغ فین، بسیار محدود هستند.
این تحقیق که با روشی تفسیری تاریخی انجام گرفته، به دنبال آن است تا با استفاده از منابع تاریخی و مقایسۀ آنها با عكس های هوایی دوره های گوناگون و انجام مطالعات میدانی، طرح باغ كهنه، نحوۀ اتصال دو باغ و محدودۀ پیرامونی باغ فین را بازیابی کند. نتایج تحقیق حکایت از آن دارد که باغ کهنه تا اوایل دورۀ پهلوی همچنان به حیات خود ادامه میداده و پس از آن با عبور خیابان میان فین و كاشان، به دو بخش تقسیم شده است. حد میان دو باغ كهنه و فین، پیش از احداث
خیابان یادشده، خیابانی شاهی بوده است که احتماال از بقایای دوره صفویه بوده است.
در محدودۀ بالفصل باغ فین نیز باغها و محوطه هایی بودهاند كه وجود خیابان فعلی خارج از باغ موازی با جبهۀ سردر خارج باغ را دستکم درجبهۀ سردرخانه باغ فین نفی می‌كنند.
