« گفتار خوش یارقلی» كتابی است خواندنی با نثری خوشخوان و سبكی داستان‌گونه كه به نقد بهائیت می‌پردازد. زنده یاد جلال آل احمد عقیده داشت بعد از نهضت مشروطه و نوآوری در ادبیات، مرحوم محلاتی با تألیف این كتاب در نویسندگی نهضتی ایجاد كرد به طوری كه شیوه نویسندگی او به سبك رمان سرمشقی برای نویسندگان دوره مشروطه گردید و به حق و جرات می‌توان او را پیشگام نویسندگی نوین نامید.
مؤلف این كتاب یكی از دانشمندان بزرگ و نوابغ عالی مقام است كه در جوانی دارای مقامات عالیه در علم و دانش بوده و تحصیلاتش در نجف بوده است. وی علاوه بر مقام علمی، مردی خوش ذوق و با استعداد و دارای بیانی شیرین و جذاب بود، سخنانش شنونده را مجذوب و فریفته می‌كرد و شاید این مدعا، شیرینی و ملاحت حیرت‌آوری است كه در این كتاب مشاهده می‌شود. وی این كتاب را در نجف نگاشته و در همان جا به طبع رسیده است.
مؤلف محترم خود را به نام «یارقلی» معرفی می‌كند كه وطنش كویر حوض سلطان است و از دین و تابعیت تمام دولت‌ها استعفا داده است و غرض از این معرفی، خود را یك فرد بی‌نظر و بی‌طرف می‌داند تا بتواند حقایق را بگوید و همه بپذیرند.
