هنر و معماری اسلامی از معتبرترین و دقیق ترین تحقیقات در این موضوع است و از لحاظ ژرفا و گستردگی پژوهش و اعتبار و تنوع منابع و دقت موضوع از نوادر است. حوزه مکانی این تحقیق سرزمین های اسلامی از اقیانوس اطلس و هند تا دشت های اروپایی ـ آسیایی است و بازه زمانی از قرن 7ق. تا قرن 13ق.(1250 تا 1800م.) را پوشش می دهد.
این اثر به لحاظ شکل تحقیق و تدوین در واقع ادامه کتاب هنر و معماری اسلامی اثر ریچارد اتینگهاوزن و اولگ گرابار چاپ پنگوئن 1987م. است، که بازه زمانی 30-648 ق.(650-1250م.) را دربر می گیرد.
قسمت هنر و معماری ایران تقریبا یک سوم حجم کتاب را پر کرده است. در این کتاب، که فصل های آن ترتیب تاریخی دارند و سپس بر اساس جغرافیا تقسیم می شوند، از تحلیل های جامعه شناختی هنر و معماری در سطح کلان تا بررسی های خرد و موشکافی های باریک این هنرها در سرزمین های اسلامی را می توان یافت.تصاویر و عکس های کتاب با کیفیتی بسیار مطلوب بر نِفاست آن افزوده اند و جز جنبه تزئینی و زیبایی، جنبه تکمیلی و اطلاعی دارند
