آغاز شاهنشاهی ایران را در مفهوم جامع و کلی آن از آغاز وحدت قبایل آرایی نژاد ماد و تشکیل سلسله دیاآکو باید دانست که اینک قریب 2675 سال از آن تاریخ می گذرد. در طول این زمان دراز، سلسله های کوچک و بزرگ در سرزمین پهناور ایران فرمانروایی کرده اند که قلمرو فرومانروایی آنان به تفاوت گاهی بخشی از ایران و زمانی تمام فلات ایران و روزگاری هم شامل سرزمین هایی دورتر و بیرون تر از محدوده فلات ایران بوده است. تردیدی نیست که چنین احوالی بدون نشیب و فرازهایی که پیروزی ها و شکست های فراوان در برداشته نبوده است. در تاریخ مدون عالم کمتر کشوری می توان یافت که توانسته باشد مانند کشور ایران حیات ملی و فرهنگی خود را برابر سیل حوادث حفظ کند. یا پس از دگرگونی ها و طی نمودن این فراز و نشیب ها مانند ایران به طرز درخشان تری در صحنه گیتی نمایان شده باشد. این استواری و مقاومت در برابر حوادث را نمی توان به هیچ عاملی مربوط دانست به جز خصیصه ذاتی ملی ایران.
موضوع گفتگو در این کتاب، تشکیل سلسله های ایرانی از اسلام تا دیالمه و توجیه علل پیروزی ها و شکست هاست که بخشی از تدریس اینجانب را در رشته تاریخ دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه ملی ایران تشکیل می دهد. با اینکه در تدوین مطالب از منابع و مآخذ مستند استفاده شده، معذلک ادعا ندارد که خالی از خطا و لغزش است. در هر حال امید است که این زحمت مورد قبول صاحب نظران و اصحاب فضل و دانش قرار گیرد.
