مصور - سفرنامه خاطرات کاوشهای باستانشناسی شوش مادام ژان دیولافوا از ۱۸۸۴ تا ۱۸۸۶
در سال 1881، مارسل دیولافوا، باتفاق همسر خود مادام دیولافوا بمنظور مطالعه و تحقیق در سبکهای معماری آثار باستانی ایران از راه قفقاز به ایران مسافرت می‌کند. مدتی در حدود یک سال در اکثر شهرهای ایران به مطالعه می‌پردازد و پس از سفری در خاک عثمانی و دیدن آثار تاریخی بین‌النهرین مجددا به ایران باز می‌گردد. در شوش تپه‌های باستانی و آثار بجا مانده از کاوشهای سرکنت لوفتوس، باستا‌نشناس انگلیسی، او را به اندیشه کاوش در این محل می‌اندازد.
مطالعات پسااستعماری به بررسی انتقادی رابطه‌ی بین استعمارگر و استعمار شده از نخستین روزهای استعمار و استثمار می‌پردازد.این رویکرد با توسل به باور برتری استعمارگر(معمولا مذکر)و فرودستی استعمار شده(معمولا مونث)شکل می‌گیرد و به این ترتیب به استعمار مشروعیت می‌بخشد.
سفرها و هیئت‌های سیاحتی و کاوشهای باستانشناسی و هم‌چنین دیدگاه‌های شرق‌شناسانه نیز از همین قاعده برای باز تولید این دیدگاه بهره برده‌اند.به صورتی که شرق را در هاله‌ای از تقدس بدوی و تاریخی فرو می‌برند و با مطرح کردن بحران هویت آن‌طور که می‌خواهند،از نظر خود یک هویت اعوجاج یافته به بشریت ارائه دهند.
