گل نبشته های باروی تخت جمشید در طول سالهای 34-1933 و در جریان کاوشهای با ستان شناسی موسسه شرق شناسی دانشگاه شیگاگو کشف شدند،که عمدتا به خط و زبان عیلامی نگاشته و تعدادشان حدود سی هزار قطعه می رسید.... مهرها و صحنه ها و نقوش خلق شده بر روی آنها علاوه بر آن که پژوهشگر را در مسیر درک بهتر تحولات سیاسی،اجتماعی و فرهنگی دوران باستان می رسانند ، ابزاری هستند برای شناخت همه جانبه فرهنگ ، فرهنگ ، مذهب و طبقات مختلف جامعه ی که آنها را به کار می بردند.حقایقی که از مطالعه نقش مهره های روی گل نبشته های باروی تخت جمشید آشکار می شود ، بسیار جالب توجه و گاهی اوقات حیرت انگیز هستند.:تخت جمشید به عنوان محیطی آزاد برای ظهور و ابداع خلاقیتهای هنری،الگوی کاربرد مهر بر روی گل نبشته ها، اطلاع از چگونگی ارتباط کارمندان با یکدیگر در ساختار نسبتا" پیچیده نظام اداری شاهنشاهی هخامنشی،کاربرد مهرهای استوانه ای به عنوان مهر مسطح(استامپی)، تجدید نظر در امر تاریخ گذاری مهرهایی که پیش از این زمان به دوران پیش یا پس از هخامنشی نسبت داده می شوند.شناسایی کارگاه های ساخت و تولید مهر در تخت جمشید و تشخیص سبک های رایج در هر یک از آنها و شناسایی هویت و ملیت کارمندان و مسئوولان کشوری و لشکری شاهنشاهی پارس.....
