شاهکار شاهنامه اینجاست که در قرن چهار و پنج هجری قمری، بخشی از تاریخ ایران چنین جذاب و حماسی سروده شده؛ ولی زبانش بسیاز نزدیک به زبان امروز مردم ایرانزمین است و فهمش ساده. اما در هر صورت، واژگانی در شاهنامه وجود دارد و استعاراتی که ممکن است لذت خواندن را از برخی خوانندگان بگیرد و دلزدهشان کند. برای جلوگیری از چنین واقعهای، و به منظور دانستن تاریخ و فرهنگ ایران، استاد محمد دبیر سیاقی، شاهنامهی فردوسی را به نثری ساده، روان و با سلاست درآورده است و از ذکر هیچ نکته و مفهمومی، فروگذار نکرده تا بهانهای نماند برای نخواندن شاهنامه و ندانستن آنچه در گذشتههای دور در این کشور رخ داده، حتی اگر افسانه و مبالغه هم وارد آن شده باشد.
شاهنامه فردوسی به نثر، برگردانی روایتگونه و جذابی است از سرگذشت گذشتگان و سرنوشت پیش روی ما که خواندنش مفرح است و آموزنده.